KidsCake baking Party
cake baking party

Cake baking Party

Το μικρό μας έγινε 7 και κάλεσε λίγες φίλες στο σπίτι, να το γιορτάσουν με ένα Cake Baking Party!!!

Τα κοριτσάκια ήρθαν, πήραν το ολόδικό τους baking kit, φόρεσαν γάντια, ανακάτεψαν με ζήλο, έπλασαν διακοσμητικά και κυκλοφορούσαν με μπλε γλωσσίτσες, γιατί όποιος έφαγε κρυφά ζαχαρόπαστα προδόθηκε.

H διαδικασία, τους έμαθε λέξεις όπως μπασίνα ή τσέρκι και στραμπούληξαν τη γλώσσα τους για να πουν αβγογδάρτης. Απορώ πως και δεν μαθαίναμε αυτή τη λέξη μαζί με τους γλωσσοδέτες όπως σκουληκομερμυγκότρυπα και άσπρη πέτρα ξέξασπρη.

Το βράδυ, έφυγαν με τα στολισμένo τους mini cake σε κουτί στο ένα χέρι και ένα φωτεινό μπαλόνι στο άλλο.

Επιλέξαμε να κάνουμε πάρτυ ζαχαροπλαστικής, δηλαδή “Φτιάξε το δικό σου κέικ και στόλισε το” γιατί μας αρέσουν οι δημιουργίες, μας αρέσει να μαγειρεύουμε και βλέπουμε και Master Chef Junior. Άλλωστε έχουμε ήδη κάνει ένα  Cooking party.

Τα κορίτσια επίσης ήθελαν να το κάνουμε κανονικό MasterChef Junior με χρονόμετρα, άγχος, αγωνία, κριτές και ‘Απομακρυνθείτε από τον πάγκο τώρα!’ αλλά εγώ διατεθειμένη δεν ήμουν ούτε να αγχωθώ περισσότερο, ούτε να αγχώσω μικρά εφτάχρονα, ούτε φυσικά να δοκιμάσω στο τέλος.

Ελπίζω να πάρεις ιδέες και να το δοκιμάσεις στο σπίτι. Να το προσαρμόσεις σε ένα απόγευμα παιχνιδιού με φίλους ή μια μικρή έκπληξη στο δικό σου παιδί. Να θυμάσαι ότι δεν χρειάζεται να ακολουθήσεις όλα όσα περιγράφω και μπορείς να κάνεις τις επιλογές σου ανάλογα την ηλικία, το φύλο ή το budget. Ξέρω γίνομαι της υπερβολής καμιά φορά αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ. Μια πιο μαζεμένη εναλλακτική πρόταση είναι το μείγμα να φτιαχτεί ομαδικά σε ένα μεγάλο μπωλ.

 

◈ Baking Kit

Κάθε κοριτσάκι πήρε ένα πλαστικό διαφανές κουτάκι, με κολλημένη τη συνταγή απ’ έξω, το οποίο περιείχε:
  1. μικρό Aβγογδάρτη (whisk) (Tiger)
  2. Μπασίνα (μπωλ) (Jumbo)
  3. ζευγάρι latex Γάντια σε XS μέγεθος (τόσο μικρά βρίσκεις online ή σε μαγαζιά με είδη κομμωτηρίου)
  4. μικρή Φόρμα – τσέρκι (Jumbo)
  5. Σακούλα μιας χρήσης (για τα άπλυτα σκεύη)
  6. κουτάκι* με 40gr Αλεύρι
  7. κουτάκι* με 30gr Ζάχαρη χρωματιστή για να ξεχωρίζει από το αλεύρι (χρωματίζεται με χρώμα ζαχαροπλαστικής)
  8. 1 Βανίλια
  9. 1 κουτάκι Στολιστικά που τρώγονται

*το κουτάκι: μικρό, πλαστικό, με καπάκι, μιας χρήσης από Jumbo

Είμαι σίγουρη, μετά από τόσα πάρτυ, ότι τα παιδιά τρελλαίνονται για τα κουτιά. Τους αρέσει που έρχονται και παίρνουν το kit τους, κάνει τη διαδικασία πιο επίσημη και δίνει το στοιχείο της έκπληξης. Και όχι μόνο στα παιδιά… συνήθως το kit που παίρνουν είναι αυτό που και εγώ θα τρελλαινόμουν αν μου το έδιναν. Και τότε και τώρα.

◈ Φτιάχνοντας το κέικ

Καθεμία είχε το δικό της baking kit και εγώ είχα το δικό μου βοηθητικό εξοπλισμό. (Θα προσέξατε ότι το κουτί δεν περιείχε τα υγρά στοιχεία της συνταγής)
  • για το αβγό (10ml) – γάλα (20ml) – λάδι (4ml) είχα έτοιμα 3 ποτήρια γεμάτα και σύριγγες για μοίρασμα με ακρίβεια.
  • πινέλα για το άλειμμα της φόρμας
  • λίγο αλεύρι για το αλεύρωμα της φόρμας
  • μπόλικο χαρτί κουζίνας για ατυχήματα
  • σακούλα για σκουπίδια

Τα κοριτσάκια μαζεύτηκαν γύρω από τα τραπέζια, πήραν το κουτί τους και κάθισαν. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έδειξαν οι μαμάδες και ενώ στο μυαλό μου το είχα στήσει ότι θα τα συντονίσω όλα μόνη μου και εκείνες θα απολαύσουν το κρασάκι με το τυράκι τους, υπήρχε έξτρα συμμετοχή η οποία βοήθησε στο να μην γίνει καμία ζημιά. Εντυπωσιακό! γιατί την περίμενα σίγουρα αυτή τη ζημιά και απλά αναρωτιόμουν πόσο μεγάλη ή πόσο καταστροφική θα είναι.

Αν αποφασίσεις να το δοκιμάσεις και εσύ στο σπίτι, να ξέρεις ότι κρίσιμο σημείο είναι η στιγμή που θα πάρουν τα παιδιά στα χέρια τους το baking kit. Πρέπει να προλάβεις, προτού αρχίσει να ανοίγει το καθένα μόνο του, να βγάζει πράγματα έξω και να ρωτάει τι είναι αυτό και τι είναι εκείνο και μπλεχτούν όλα μαζί.

Τα αφήνεις να ανοίξουν λίγο, να δουν, τους εξηγείς τις άγνωστες λέξεις, τα βάζεις να πουν αβγογδάρτης και τους λες να ακουμπήσουν το κουτάκι στο πάτωμα δίπλα τους. Όταν τελειώσουν τα ‘Α! τι είναι αυτό? όχι βάλτο μέσα θα χρειαστεί αργότερα’, φοράνε γαντάκια (XS).

Αυτό δεν είναι και τόσο απλό όσο μπορεί να φαίνεται. Μέχρι να πετύχουν τα δάχτυλα σωστά και στα δύο χέρια μπορεί να πάρει λίγη ώρα. Το κάνεις και φουλ απασχόληση για ένα απόγευμα.
Τρελλό tip από MasterChef Junior, φυσάς ελαφρά το γάντι, σαν μπαλόνι για να ανοίξει καλύτερα και έχει πολύ πλάκα η φουσκωμένη μούτζα.

Οι μικρές γαντοφορεμένες, έβγαλαν μπωλ και αβγογδάρτη στον πάγκο και με τις οδηγίες άρχισαν να ακολουθούν τα βήματα της συνταγής. Για τα υγρά πέρασα με τις σύριγγες  και τους έβαλα την απαιτούμενη ποσότητα ακριβώς.

Ανάμεσα στα βήματα, η συνταγή είχε ανακάτεμα ακόμη και εκεί που δεν χρειαζόταν. Μου αρέσει η στιγμή του ανακατέματος… έχει κάτι ηρεμιστικό και τα παιδιά συνήθως το γουστάρουν (τουλάχιστον τα δικά μου που το έχουν συνηθίσει γιατί μας έχει χαλάσει το μίξερ).

Μόλις το μείγμα ανακατεύτηκε αρκετά, ακολούθησε το λάδωμα και το αλεύρωμα της φόρμας.
Για το λάδι, τους έσταξα πάλι με τη σύριγγα από λίγο και χέρι-χέρι το πινέλο πέρασε από όλα τα κοριτσάκια.
Για το αλεύρι με ένα κουταλάκι τους μοίρασα επίσης από λίγο.
Εννοείται υπήρχαν θέματα σειράς ‘Όχι εμένα πρώτη, γιατί πάντα εγώ στο τέλος’ και άλλα τέτοια τα οποία γρήγορα προσπεράστηκαν. Για την ακρίβεια άλλαξα καναδύο φορές τη σειρά και μετά απλά αγνοήθηκαν.

Η μεταφορά του μείγματος από το μπωλ στη φόρμα χρειάστηκε βοήθεια με παιδικές μαρίζ (όχι δεν είναι φίλη από τη Γαλλία, είναι εργαλείο που σίγουρα έχεις δει) και βοήθησαν και οι μαμάδες παρόλο που τα κορίτσια ήθελαν να το κάνουν μόνα τους.

Η Μυρτώ πήρε διακριτικά το μπωλάκι της στην κουζίνα και το έγλειψε με την ησυχία της επειδή πολλές μαμάδες δεν άφηναν τα δικά τους παιδιά. Παλαιότερα, δεν την άφηνα και εγώ λόγω του αβγού αλλά η ανάμνηση του ‘βάζω το δάχτυλο στο μείγμα’ ή ‘περιμένω το άδειο μπωλ για να το γλείψω’ είναι αξεπέραστη. Vivere pericolosamente/ζην επικινδύνως, να μη σας πω και για το Ντεκότο που έπινα μικρή στην Κρήτη. Kρόκος αβγού, χτυπημένος με ζάχαρη και λίγο βραστό εβαπορέ γάλα ή σκόνη κακάο. ( Έτρωγε κανείς άλλος? )

Τελειώνοντας με την παρασκευή, κάθε κοριτσάκι μάζεψε τα άπλυτα του και τα έβαλε στο σακουλάκι μιας χρήσης και στο κουτί του, ενώ τα έτοιμα φορμάκια μπήκαν όλα σε ένα μεγάλο ταψί και σημειώσαμε σε ‘χαρτί – χάρτη’ ποιανού είναι το καθένα. Όλα ίδια ήταν αλλά φαινόταν εξαιρετικά σημαντικό για εκείνα να πάρουν ακριβώς το δικό τους.

Τα κέικ φουρνίστηκαν για ακριβώς 17 λεπτά και χρειάστηκαν περίπου 15 λεπτά έξω στο μπαλκόνι για να κρυώσουν

Αυτή ήταν και η ώρα του διαλλείματος για τα παιδιά, που κουρασμένα από την υπερπροσπάθεια απλώθηκαν στο σπίτι τσιρίζοντας. Για εμένα ήταν η ώρα να φτιάξω ένα κριθαρώτο για τους μεγάλους, να βράσω μακαρόνια για τους μικρούς και να ετοιμάσω το επόμενο στάδιο. Τη διακόσμηση.

◈ Στολίζοντας

Σε κάθε kit υπήρχαν:

  1. διακοσμητική χάρτινη μπαλαρίνα με οδοντογλυφίδα
  2. μικρούτσικα μαρσμέλοους
  3. μικρά σοκολατάκια φράουλα
Μεταξύ μας, κυρίως για να ομορφύνουν το κατά τα άλλα άχρωμο κουτί γιατί τα δυνατά στολιστικά σερβιρίστηκαν στον πάγκο εργασιών.
  • Φρέσκα, ροζ μοσχομυριστά τριανταφυλλάκια. Έμπνευση της τελευταίας στιγμής. 5.30 ξεκινούσε το πάρτυ, 5 μου 'ρθε η ιδέα και ψάχναμε ανθοπωλείο.
  • Μύρτιλα/Bluberries, που ποτέ δεν έφτασαν σε κανένα κέικ γιατί τα έφαγαν σκέτα, τα ίδια είχαν γίνει και στο Mocktail Party.
  • Ξερά ροδοπέταλα. Δικό μου απωθημένο που πάντα ήθελα να δοκιμάσω. Αιτία, αγαπημένα σοκολατάκια με γεύση λουλουδιών.
  • Xρωματιστό κας-κας, εκείνα τα μικρά ντουντουλάκια που έτσι και πέσουν στο πάτωμα δεν μαζεύονται με τίποτα και απομακρύνονται προς κάθε κατεύθυνση χοροπηδώντας.
  • Zαχαρόπαστες

Τα παιδιά έπαιξαν ώρα με τις ζαχαρόπαστες σα να παίζουν με πλαστελίνη και έφτιαξαν τα δικά τους διακοσμητικά. Το έχω ξαναδεί και σε άλλα πάρτυ μας όπου είχαν φτιάξει στολίδια για την τούρτα.

Εξαιρετική η λευκή ζαχαρόπαστα με άρωμα φράουλας. Μυρίζει απίστευτα και μπορείτε να τη βρείτε και σε άλλες γεύσεις στο Cakes by Samantha με τέλεια είδη ζαχαροπλαστικής, που μου σύστησε το Made with love #notjustCake. Ο Βασίλης που πήγε να παραλάβει μου είπε 'Ευτυχώς που δεν πήγες εσύ, θα ήθελες να τα πάρεις όλα'.

Περιττό να σας πω ότι έφαγαν μπόλικη ζαχαρόπαστα σκέτη κατά τη διαδικασία της δημιουργίας και όποιος διάλεξε χρωματιστή κυκλοφορούσε με την 'κλεψιά' αποτυπωμένη στη γλώσσα. Στις περισσότερες φωτογραφίες όλο και κάποια με το χέρι στο στόμα να τσιμπολογάει θα βρεις.

Τελειώνοντας με τα δημιουργήματα τους, έβγαλαν το κέικ από το τσέρκι και το έβαλαν σε ένα ασημί, χάρτινο πιάτο. Προσοχή! σε αυτό το σημείο δεν ξεκόλλησαν όλα τα παιδάκια τον πάτο της φόρμας από το κέικ, οπότε φεύγοντας ψαχνόμασταν 'Που πήγε, που πήγε...' Α! νάτος εδώ κολλημένος ακόμη στο κέικ.

Είχα ετοιμάσει και βουτυρόκρεμα (βούτυρο-ζάχαρη άχνη-philadelfia). Είχα φανταστεί ότι τα παιδιά θα έστρωναν όση ήθελαν σαν τούρτα ή θα τη χρησιμοποιούσαν για να κολλήσουν τα ζαχαροπαστένια δημιουργήματά τους. Τίποτα από αυτά δεν έγινε. Φιλόδοξο πλάνο! μόνο λίγες βούλες πέρασα και τους έκανα.

Τα δικά μου κορίτσια πάντως είπαν ότι από όλα αυτά τα στολιστικά, πιο πολύ τις εντυπωσίασαν τα μικρά ροζ τριανταφυλλάκια.

Η Μέλια ήταν πολύ περήφανη για έναν φιόγκο με ζαχαρόπαστα που έφτιαξε. Όταν τη ρώτησαν που είναι το εργαλείο για το σχέδιο και απάντησε 'Μόνη μου το έφτιαξα!' πρέπει να ψήλωσε πέντε πόντους.

Όλα τα παιδιά ήταν πολύ περήφανα για τα τουρτάκια τους και τα έβαλαν σε χάρτινα κουτιά μιας χρήσης για να τα πάρουν μαζί. Ούτε ένα δεν θέλησε να το φάει. Δεν ξέρω τι έγινε στο σπίτι. Στο δικό μας κάθεται ακόμη σαν σε βιτρίνα ζαχαροπλαστείου.

Είχα επίσης την ιδέα, επειδή με τις ετοιμασίες καθυστέρησα να παραγγείλω τούρτα, να μαζέψουμε όλα τα τουρτάκια κοντά και να φυσήξει η Μέλια εκεί τα κεράκια της. Ούτε που να το ακούσει. Μου είπε αυτό να το κάνω στα δικά μου γενέθλια.

Έτσι παραγγείλαμε την αγαπημένη μας τούρτα, αφού είπαμε έχει χαλάσει και το μίξερ, κρέμα λευκή σοκολάτα με βάση oreo από τα Fresh. Φουσκώσαμε φωτεινά μπαλόνια, φορέσαμε φωσφοριζέ βραχιολάκια (μας έμεινε από πέρυσι), φτιάξαμε ατμόσφαιρα και η Μέλια φύσηξε και τα 7 της κεράκια, που κατά λάθος, μέσα στο τρέξιμο και κάποιες γκρίνιες για το ποια είναι τα σωστά κεράκια, κόντεψαν να είναι και φέτος 6.

Και μετά ήρθε η ώρα του φαγητού και της χαλάρωσης και για εμένα.

◈ Φαγητό


Σας έχω ξαναπεί ότι χωρίζω το μενού για μεγάλους και για μικρούς. Μπορεί να σας φαίνεται περίπλοκο αλλά σας λύνει τα χέρια.

Ετοιμάζεις για τα μικρά αυτά που αγαπάνε:

  • μακαρόνια με κόκκινη σάλτσα και τυρί
  • μπιφτεκάκια
  • ντοματίνια
  • τυροτρέλλες
  • κριτσίνια

Ξέρεις ότι θα φάνε σίγουρα και δεν χρειάζεται να ετοιμάζεις μπουφέ για όλους και μετά να τα βρίσκεις παρατημένα από εδώ και από εκεί.

Αμέσως μετά την τούρτα, σερβίρεις στα παιδιά μπωλάκια με μακαρόνια, βάζεις όλα τα άλλα στη μέση του τραπεζιού και τα αφήνεις ήσυχα. Και αφού έχεις τακτοποιήσει τα παιδιά, για τους μεγάλους κάνεις ότι θέλεις πια... ότι σε βολεύει ή ότι σου αρέσει πολύ.

Φέτος εκτός από τα τυριά - αλλαντικά - κριτσίνια που υπάρχουν πάντα σε όλη τη διάρκεια του πάρτυ είχαμε:

Αν αναρωτιέστε πως προλαβαίνω να ετοιμάζω το σπίτι, να οργανώνω το θεματικό διαδραστικό πάρτυ και να φτιάχνω και το φαγητό, θα σας πω μια άλλη φορά τα tips μου, γιατί ήδη έχω μακρυγορήσει. Το μόνο που δεν προλαβαίνω είναι να έχω καλές φωτογραφίες και να τα σετάρω όλα έτσι ώστε να είναι instagramable και pinterestable (Μου χαλάνε και το concept τα πράσινα τραπεζάκια του ΙΚΕΑ).

Έχω επίσης ιδέες για δύο ακόμη post, τα οποία μπορώ να εμπλουτίζω μετά από κάθε πάρτυ:
Post no1: Τα φαγητά που έχεις ετοιμάσει αλλά ξεχνάς να σερβίρεις και τα ανακαλύπτεις την επόμενη ημέρα
Post no2: Έχω προμηθευθεί το σύμπαν αλλά σίγουρα έχω ξεχάσει κάτι πολύ σημαντικό και ψάχνω ποιός θα τρέχει τελευταία στιγμή. πχ Μανιτάρια και κρεμμύδια ενώ έχεις σκοπό να φτιάξεις κριθαρώτο με μανιτάρια (ευτυχώς το κριθαράκι το είχα).

Πείτε μου ότι το παθαίνετε και εσείς???

Η Μέλια μας τα φύσηξε τα κεράκια της και ήταν πολύ πολύ ευχαριστημένη με το θέμα, με το πάρτυ, με τις φίλες της. Έχω όμως την υποψία ότι αυτό που άρεσε και σε αυτή και στις φίλες της περισσότερο είναι η πινιάτα και τα shopkins που πέσανε από μέσα. Σας το χω πει? σας το χω πει. Πεθαίνω να τα βλέπω σαν τα ποντικάκια στο πάτωμα να ψάχνουν.

Όταν βρίσκουμε την ιδέα για πάρτυ ενθουσιάζομαι, τα δίνω όλα, ετοιμάζω, παρασύρομαι. Μετά αγχώνομαι αν όλα θα πάνε καλά, αν τα κορίτσια θα είναι χαρούμενα, αν θα είναι αυτό που θέλουν, αν θα περάσουν όμορφα όλοι και αν θα τσουλήσει το πρόγραμμα. Και τέλοσπάντων αν θα είναι μια γιορτινή ημέρα ή θα μας φάει η ένταση της ετοιμασίας.

Όταν τελειώνει το πάρτυ, ξαπλώνω κατακουρασμένη και καμιά φορά αναρωτιέμαι αν θα το ξανακάνω πάλι από την αρχή του χρόνου ή αν αυτή η φορά ήταν και η τελευταία. Και τότε μου λέει ο Βασίλης...Κοιμήσου και μέχρι την άλλη φορά θα το έχεις ξεχάσει.

Ciao

 

Υ.Γ.
Μήνυμα στη Μέλια: Χρόνια πολλά γλυκούλα μου. Σου αφιερώνω το τραγούδι που βάζουμε πάντα σε όλες μας τις τούρτες. Μικροί και μεγάλοι
Μήνυμα στη Μυρτώ: Θα σου το αφιερώσω και εσένα βρε όταν έρθει η ώρα. Άλλωστε το μάθαμε στα πρώτα σου γενέθλια.

Εγγραφή

Αν θέλεις να ενημερώνεσαι για τα καινούρια μου άρθρα.

    Your Email (required)