Μάρτης…
Το είχα ξεχάσει αυτό το έθιμο και το ξαναθυμήθηκα επειδή από πέρυσι η μικρή μου φτιάχνει το μάρτη της κάθε χρόνο στο σχολείο και είναι πολύ περήφανη. Πόσα μικρά ξεχασμένα πράγματα θυμάσαι με τα παιδιά!!! Μάρτης για να μην σε κάψει ο ήλιος.. 🙂 σιγά μην μας κάψει ο ήλιος το μάρτη. Είχα διαβάσει κάπου μια πραγματική εξήγηση γιατί φορούσαν μάρτη.. είχε να κάνει κάτι με παιδικές αρρώστιες αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ. Κάτι με μια συγκεκριμένη αρρώστια που φοβόταν αυτή την περίοδο και με το βραχιολάκι έβλεπαν εγκαίρως αν έχεις πρηστεί? ή κάτι με το χρώμα?? δεν ξέρω πάντως κάπου εκεί τριγυρίζει o πρακτικός λόγος που οδήγησε στο έθιμο του μάρτη. Οι παραδόσεις ακόμη και αν φαινομενικά έχουν κάτι το .. μυστήριο και δυσειδεμονικό βασίζονται σε μια πρακτική ανάγκη και πάντα μου αρέσει να την μαθαίνω (αλλά μετά την ξεχνάω 🙂 ) .
Δικό μου μάρτη δεν μπήκα στην διαδικασία να φτιάξω αλλά αφού μου χάρισε η πεθερά μου έναν αποφάσισα να τον φορέσω για να είμαι σετ με τη μικρή μου. Ότι θα ασχολιόταν τόσος κόσμος με το μάρτη μου δεν το περίμενα. Δεν το περίμενα γιατί οκ τον έβρισκα κομψό αλλά όχι κάτι σπουδαίο. Με ρώτησαν πως γίνεται και ήθελαν να κάνουν και αυτοί έναν τέτοιο για τους ίδιους ή για τα κοριτσάκια τους. Υποθέτω ότι του έδωσαν σημασία γιατί είναι μια απλή αλλά χαριτωμένη παραλλαγή του κλασικού εθίμου. Όχι κάτι πρωτότυπο αλλά λίγο διαφορετικό, από αυτά που λες κοίτα τι απλό αλλά χαριτωμένο πως και δεν το σκέφτηκα. Ίσως απλά να ήταν η αφορμή να ξυπνήσει η παιδική όρεξη για μάρτη και η χαρά της δημιουργίας.
Αφού λοιπόν ενδιαφέρθηκαν τόσοι .. είπα να σας τον δείξω. Είναι ένα μικρό γλυκό βραχιολάκι που μπορεί να φτιάξει ο καθένας πλεγμένο πλεξούδα με κερόνημα (2 κόκκινα – 1 άσπρο). Στην κατάληξή του έχει ένα όμορφο λουλουδάκι, ένα μικρούτσικο κουδουνάκι,μια κόκκινη και μια άσπρη χάντρα.
Η κόρη μου υποστηρίζει ότι όταν περάσει ο μήνας πρέπει να αφήσουμε το μάρτη στα δέντρα για να τον πάρουν τα πουλάκια και να φτιάξουν φωλίτσες… εγώ πάντως τον δικό μου γλυκούλη μάρτη (που τον έχω από πέρυσι) δεν θα τον αφήσω 🙂
