Mocktail party
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι πέρασαν 10 χρόνια από εκείνη την ημέρα, που είδαμε αυτό το πλασματάκι το οποίο δεν ξέραμε τι να το κάνουμε.
Έχει μεγαλώσει, έχει γίνει κορίτσι και εμείς πλέον όλο και κάτι παραπάνω ξέρουμε σχετικά με το τι να το κάνουμε, αν και όχι πάντα. Είναι όμως κάποιες φορές που τη βλέπω να κοιμάται και το μουτράκι της μου θυμίζει το μουτράκι που είδα τότε για πρώτη φορά. Είναι το μωρό μου όσο χρονών και να γίνει. Οι ίδιες γραμμές, η ίδια ηρεμία ύπνου και κάπου εκεί στο βάθος η ίδια ψυχή, το ίδιο υλικό. Αυτό που θα μείνει για πάντα εκεί όταν κλείνει τα ματάκια της, από όσα κύματα και αν περάσει το περίβλημα.
Και επιτέλους κάναμε πάρτι στην ταράτσα μας μετά από 7.5 χρόνια που μένουμε εδώ. Αυτή η ταράτσα ήταν ένας από τους λόγους που αγαπήσαμε εξαρχής αυτό το σπίτι αλλά δεν είχαμε καταφέρει να κάνουμε ποτέ το πάρτι που ονειρευόμασταν. Δύσκολο να συνδυάσεις χρόνο για την οργάνωση μιας ακάλυπτης ταράτσας που δεν χρησιμοποιείς, τις σωστές καιρικές συνθήκες και την αφορμή. Θα μου πεις χρειάζεται αφορμή για πάρτι? ε! τώρα τελευταία ναι.
Και είμαστε πολύ χαρούμενοι και ας ήταν Mocktail και όχι Cocktail Roof party όπως είχαμε φανταστεί κάποτε. Άλλωστε κανείς δεν εμπόδιζε τους άνω των 18 (βασικά άνω των 40) να προσθέσουν ότι θέλουν στο mocktail τους και να το μετατρέψουν σε cocktail, αρκεί να μην μπέρδευαν ποτήρια με τα παιδιά.
Και η μουσική στα παιδικά μας party, δεν έχει παιδικά τραγουδάκια πλέον.
Το θέμα του πάρτι, κάθε φορά το βρίσκουμε από κάποιο ενδιαφέρον που έχουν τα κορίτσια εκείνη την εποχή. Φέτος το καλοκαίρι, στα γενέθλια της φίλης μου της Γιούλης είδαν πως φτιάχνεται το mojito. Έκτοτε τους άρεσε πολύ να κοπανάνε φύλλα δυόσμου με ζάχαρη και λεμόνι και να στολίζουν το χείλος του ποτηριού με ζάχαρη, ακόμη και όταν τους ζητούσα απλά νερό (μπλιαξ).
Για το Mocktail party συγκεντρώσαμε μερικές κλασσικές συνταγές, στήσαμε ένα μπαρ με τα όλα του και τα αφήσαμε να αυτοσχεδιάσουν, να δημιουργήσουν. Γιατί τι ήταν και αυτό? άλλη μια μορφή δημιουργίας. Χρώματα, διαφορετικά υλικά, συνδιασμοί, παρουσίαση.
◈ Συνταγές
Υπάρχουν άπειρες συνταγές για moktail αλλά ξεχωρίσαμε 5, βασισμένα σε γνωστά cocktail και τα απλοποιήσαμε λίγο.
- Mojito: η έμπνευση για το πάρτι μας
- Daquiri: Ποιός δεν λατρεύει τη γρανίτα φράουλα
- Pina Collada: Τα κορίτσια λατρεύουν χυμό ανανά – καρύδα
- Sunrise: Από το γνωστό Tequila Sunrise, κόψαμε το tequila και αφήσαμε το sunrise γιατί ποιός δεν έχει πιεί μικρός γρεναδίνη κάνοντας ότι πίνει ποτό (άσχετο αλλά πάει τέλεια και με παγωτό παρφέ σοκολάτα)
- Blue Lagoon: Για ένα και μόνο λόγο…το χρώμα
Τις συνταγές μαζί με φωτογραφίες τις τυπώσαμε σε χαρτιά Α4 και τις κολλήσαμε στον τοίχο δίπλα στο μπαρ. Σας δίνω τις απλοποιημένες μας εκδόσεις για να τις χρησιμοποιήσετε όπως θέλετε, σε party, στο σπίτι ή στο μπαλκόνι.
Mojito
Πάγο – 1 κουτάλι μαύρη ζάχαρη – 1 lime στημένο – 1 φυλλαράκι δυόσμο – soda
Κοπανάμε στο μπωλ τη ζάχαρη + δυόσμο + lime.
Βάλε το στο ποτήρι – Πρόσθεσε πάγο – Ανακάτεψε – Βάλε soda
Daquiri
Μισό ποτήρι γρανίτα φράουλα – 1 κουταλιά λεμόνι – 1 σφηνάκι Λεμονάδα
Ανακατεύεις
Pina Collada
Βάζεις στο σέικερ: πάγο – Χυμό ανανά καρύδα – 1 κουταλιά κρέμα γάλακτος – 1 κουταλιά ζάχαρη
Κουνάς το σέικερ
Sunrise
Βάλε πάγο σε διάφανο ποτήρι
Ρίξε γρεναδίνη στον πάτο 1 δάχτυλο
Γέμισε με πορτοκαλάδα
Blue lagoon
Βάλε πάγο σε διάφανο ποτήρι
1 σφηνάκι blue curacao syrup – 1 κουταλιά μικρή λεμόνι – 1 κουταλιά μικρή ζάχαρη – 1 σφηνάκι soda
Συμπλήρωσε με 7up
◈ The Bar
Το μπαρ μας στήθηκε σε ένα μακρύ τραπέζι και είχε τα πάντα.
Η αλήθεια είναι ότι έπρεπε να είχαμε πιο μακρύ τραπέζι γιατί ενώ είχα σχεδιάσει να πάρουν τα υλικά τους και να δουλέψουν παραδίπλα στα πλαστικά τραπεζάκια, προφανώς εκείνα ήταν σαν τα μυγάκια γύρω-γύρω και δεν έφευγαν.
τι είχε το Mocktail bar
- 1 γλάστρα δυόσμο (το προτίμησα για να εμπλουτιστεί η διαδικασία, άσε που πάντα το ζήλευα στις εκπομπές μαγειρικής που καθώς μαγειρεύουν μαδάνε και μια πρασινάδα και ρίχνουν μέσα)
- 1 καφασάκι με lime (πολλά lime)
- 1.5 κιλό γρανίτα φράουλα από το ΧΑΡΑ (αγαπημένη παιδική ανάμνηση)
- 1 πιάτο με νερό και 1 με φούξια ζάχαρη για το στολισμό της άκρης του ποτηριού
- Κερασάκια μαρασκίνο (δεν θα γινόταν mocktail χωρίς αυτό)
- 1 πιατέλα με φράουλες – blueberry – φραγκοστάφυλο για το στολισμό
- Χυμός ανανά-καρύδα
- Λεμονάδα
- Πορτοκαλάδα
- Amita motion (για όποιον δεν ήθελε πορτοκαλάδα)
- Γρεναδίνη
- Blue curacao ΣΙΡΟΠΙ (το τονίζω μην γίνει κανένα λάθος ΟΧΙ το ΛΙΚΕΡ. Μου πήρε 3 ημέρες να το βρω και τελικά η skySpirits που το φέρνει, σε συνεργασία με την ΟΑK-σε αυτή την κάβα χαζεύεις, το έφεραν στα χέρια μου)
- Κρέμα γάλακτος
- Λευκή ζάχαρη
- Μαύρη ζάχαρη
- Soda + 7UP
και πολλά πολλά παγάκια. Παγάκια κανονικά και παγάκια μικρούτσικα. Αυτά τα μικρούτσικα σχεδόν σαν τριμμένο πάγο μπορείτε να τα φτιάξετε με ειδικά σακουλάκια Sanitas-τριμμένος πάγος (για να μην κοπανάτε κσι τρίβετε πάγο εκείνη την ώρα).
◈ Εξοπλισμός
- Ηλεκτρικός στίφτης (τα lime δεν στύβονται εύκολα.. 27 lime έφυγαν)
- Κοπανιστήρια (ξύλινα κουτάλια μελιού έκαναν μια χαρά για τη δουλειά)
- Μπωλάκια για το κοπάνημα του μοχίτο (μικρά πλαστικά μπωλάκια παγωτού)
- 1 ψαλίδι (χρειάστηκε σε διάφορα ανοίγματα)
- Πλαστικά σέικερ από shop2shop.gr (όχι τόσο ανθεκτικά αλλά έκαναν τη δουλειά τους) και Tiger (μια χαρά αρκεί να πετύχεις τη σωστή σεζόν)
- Σφηνάκια πλαστικά για μεζούρα
- Κουτάλια για ανακατέματα και μέτρημα
- Ξύλινη επιφάνεια με μαχαίρι (με κάποιον μεγάλο δίπλα)
- Ποτήρια πλαστικά κολωνάτα
- 1 Cocktail book από Tiger για να σημειώσει όποιος θέλει τα cocktail που ανακάλυψε
◈ Αξεσουάρ
- Ομπρελίτσες (αυτές τις κλασσικές που τόσο αγαπήσαμε μικροί στα ποτήρια των γονιών μας και στα παγωτά)
- Αναδευτήρια (με ανανάδες και άλλα)
- Καλαμάκια σε άπειρα σχέδια χρώματα και μεγέθη (ψηλά, κοντά, φωσφοριζέ, με φλαμίνγκο κ.α.)
- Μακριά διακοσμητικά ξυλάκια που καταλήγουν σε μεταλιζέ φουντίτσες
Δυστυχώς δεν βρήκα εκείνα τα μαιμούδια και τις γοργονίτσες που σκαλώνονται στο ποτήρι (τις είχα πετύχει σε άλλο μας πάρτι ως δώρο πινιάτας αλλά τώρα πουθενά)
Όλα τα παραπάνω βρισκόταν δίπλα σε νεροχύτη με βρύση, ένα μεγάλο κάδο για σκουπίδια και σφουγγαρίστρα.
◈ Lets eat
Δεν είχαμε καθόλου γλυκές λιχουδιές, μόνο λίγα μπισκοτάκια, διακριτικά στην άκρη, για τους γονείς που ήθελαν καφέ.
Στο χώρο είχα απλώσει νάτσος – πατατάκια – κριτσίνια και τυροτρέλλες ΜΟΝΟ. Αν είχα υποβρύχιο βανίλια, μαλλί της γριάς και φοντί σοκολάτας που είχαν ζητήσει τα κορίτσια μαζί με τα γλυκερά mocktail τίγκα σε ζάχαρη και σιρόπι πιο τούρμπο δεν θα πήγαινε.
Για τους γονείς είχε ποικιλίες τυριών – αλλαντικών, κριτσίνια, ντοματίνια και ωμό κουνουπίδι με dip κρεμμυδόσουπας (Δοκιμάστε το. Εύκολο, γρήγορο και ταιριάζει με λαχανικά και σαλάτες. Εδώ και άλλες ιδέες για γρήγορα dip)
Για φαγητό πρωτοτύπησα φέτος και δεν είχα φτιάξει τίποτα. Παραγγείλαμε πίτσες και σουβλάκια. Μια χαρά πήγε, ήταν πολύ πρακτικό. Και αν και μου έλυσε τα χέρια, γιατί το πάρτι κανονίστηκε σύντομα και το κουβάλημα στην ταράτσα ήταν δύσκολο, μου έλειψε. Μου έλειψε καταρχήν την επόμενη ημέρα. Εκεί που μετά το πάρτι έχεις 10 τάπερ με διαφορετικά φαγητά και τρως ποικιλία για μέρες. Μου έλειψε επίσης γιατί μου αρέσει να μαγειρεύω για φίλους. Είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνομαι τη φιλοξενία μου (κρητικιά γαρ). Η αλήθεια είναι ότι σιγά σιγά κάνω κάποιες εκπτώσεις γιατί αν περιμένω να έχω χρόνο να φτιάξω τα πάντα για να φιλέψω και να τρατάρω τους φίλους, δεν θα φιλοξενώ κανέναν τελικά.
Να αναφέρω πάντως για την ιστορία ότι στα πρώτα γενέθλια της Μυρτώς έπρεπε να είναι όλα τόσο handmade που ούτε η σάλτσα στην πίτσα δεν ήταν έτοιμη. Δεν μπορούσε καν να είναι σάλτσα φτιαγμένη από έτοιμο ζωμό ντομάτας παρά μόνο από φρέσκιες ντομάτες, συγκεκριμένα κομμένες από τον κήπο του παππού.
Και 10 χρόνια μετά σερβίρουμε πατατάκια, νάτσος, mocktail και σουβλάκια 🙂
◈ Lets party
Το πάρτι ξεκίνησε στις 5
Η μουσική ήταν μίξη ισπανικών και χορευτικών τραγουδιών που είχε διαλέξει η Μυρτώ.
Σε έναν πάγκο υπήρχαν μπουκαλάκια με νερό και ανεξίτηλος μαρκαδόρος για να μπορεί να γράψει το κάθε παιδάκι το όνομά του.
Τα παιδιά διάβασαν τις συνταγές και τελικά αυτοσχεδίασαν. Δοκίμασαν τα σιρόπια. Έφτιαξαν δημιουργίες, είπαν φτου μπλιαχ. Ξαναδοκίμασαν με άλλο. Δεν ξέρω αν ήταν τα cocktail που τους άρεσαν, το ότι αισθανόταν ότι κάνουν όπως οι μεγάλοι ή ότι ανακάτευαν όλα τα υλικά μαζί και έβγαινε ότι να ναι. Ίσως να ήταν λίγο από όλα… τα χρώματα, τα αρώματα και το ότι μπορούσαν να λερωθούν και να λερώσουν.
Η γρανίτα φράουλα εξαντλήθηκε. Τα εξωτικά μας φρούτα έγιναν σνακ μαζί με τη χρωματιστή ζάχαρη. Τους άρεσε να στύβουν lime στον ηλεκτρικό στίφτη και το σιρόπι blue curacao είχε τη μεγαλύτερη πέραση, νομίζω όχι τόσο λόγο γεύσης αλλά λόγω χρώματος.
Εννοείται ότι κόλλησε το σύμπαν και η σφουγγαρίστρα χρειαζόταν οπωσδήποτε. Στα ποτήρια έφτιαχναν ένα κοκτέιλ το παράταγαν έφτιαχναν άλλο, στο τέλος έπιναν από τα σέικερ. Όσα ποτήρια και να είχαμε δεν θα έφταναν, τα ξαναπλέναμε και πάμε πάλι σ’υγεία.
Ευτυχώς έχω καλούς φίλους και όλοι βοηθάνε. Με το στίφτη, με το μάζεμα, με το άπλωμα με όλα. Μπορεί να κάνω πάρτι που θέλουν πολύ δουλειά αλλά τίποτα δεν θα γινόταν αν δεν είχα ανθρώπους που αισθάνονται το σπίτι μας, σπίτι τους. Και νομίζω ότι δεν θα ανοίγαμε το σπίτι μας και δεν θα κάναμε πάρτι αν δεν είχαμε αυτούς τους φίλους. Ευτυχώς έχω και τέλειο άντρα (συνήθως 🙂 ) που αντί να μου πει παράταμας με τα τεράστια σχέδιά σου κάθε φορά, βοηθάει και όταν φτάνει η ώρα δείχνει να το χαίρεται. Τα βράδια πάντως μετά τα πάρτυ, παρέα πέφτουμε ψόφιοι.
Όλη αυτή την ώρα που γινόταν χαμός στο bar οι γονείς ήπιαν το καφεδάκι τους, βοήθησαν τα παιδιά τους να φτιάξουν κοκτέιλ και τους παρήγγειλαν και δικό τους. Ήπιαν τη σαγκρία που είχε φτιάξει η νονά μας και πρόσθεταν στα mocktail τους Malibu (πίνατε και εσείς τα καλοκαίρια μικροί?) και ρούμι και ελπίζω να απόλαυσαν την άπνοια, το σούρουπο και το γεμάτο φεγγάρι.
Η Μυρτώ σε αυτό το party ήθελε πολύ να παίξει Palermo. Από το καλοκαίρι ήθελε να βρει μια μεγάλη παρέα να παίξουν με όλους τους χαρακτήρες. Δυστυχώς αυτό δεν πήγε καλά. Δεν ήθελαν όλοι, έγινε σαματάς, υπήρξε ένταση. Το ένα έφερε το άλλο και την οδήγησε κλαμένη στην τούρτα. Βρε λες να είχαν ρίξει και τίποτα άλλο μέσα στα mocktail τελικά?
Φεύγοντας, τα παιδάκια έπαιρναν για δώρο το μπολ που έφτιαχναν μοχίτο, το κοπανιστήρι που ήταν κουτάλι μελιού και όσα πλαστικά σέικερ επιβίωσαν από τις καταχρήσεις.
Αν το σκέφτεστε και εσείς για ένα mocktail party προτείνω να μην το δοκιμάσετε μέσα σε σπίτι. Κάντε το έξω σε αυλή, ταράτσα ή μπαλκόνι πάντα με νερό δίπλα και σφουγγαρίστρα. Αν αποφασίσετε να το κάνετε μέσα θα πρότεινα να αφήσετε το concept του bar και να καταλήξετε σε ένα mocktail το οποίο θα φτιάξουν με οδηγίες. Ή μπορείτε να κάνετε εσείς τον barman. Σε κάθε περίπτωση είναι δημιουργική διαδικασία και τα φέρνει κοντά με υλικά.Εναλλακτικά θα μπορούσατε να ρωτήσετε σε κάποια καφετέρια και με τη συνεργασία τους να κάνετε το mocktail party σας εκεί. Το έχουν κάνει στο μακρινό Dunfermline > Fife > Scotland. Εμείς και οι σκωτσέζοι λοιπόν.
Ήταν εξαιρετική βραδιά και θα έπρεπε να είναι Σάββατο και όχι Κυριακή. Να μπορέσουμε να κάτσουμε να χαλαρώσουμε, να πάει αργά. Τέτοιες βραδιές Σεπτέμβρη μήνα δύσκολα πετυχαίνεις.
Η Μυρτώ και η Μέλια είχαν χωθεί στη διοργάνωση. Ήταν χαρούμενες με τις ετοιμασίες και την είχαν καταβρεί με όλα τα υλικά. Μαζί συζητούσαμε ποιό πλάνο είναι καλύτερο και όταν η Μέλια (7) μου είπε “Μαμά άσε τα καρότα και τα ντοματίνια θα τα φτιάξω εγώ, εσύ κάνε κάποια άλλη δουλειά” συγκινήθηκα. Και όταν είδαν στημένη την ταράτσα δεν το πίστευαν πόσο όμορφη έγινε. Μεταξύ μας, έπιασα τον εαυτό μου να τη χαζεύω λες και ήταν άλλου και όχι δική μου.
Μετά το party η Μυρτώ είπε “Μαμά… το περίμενα καλύτερο”. Τι διαφορετικό περίμενες αγάπη μου τη ρώτησα. Και μου είπε: Ήθελα να είναι όπως πέρυσι… που μας έκανες μάθημα, μας οργάνωνες, μας έλεγες τι να κάνουμε.
Τελικά ίσως τα 10 δεν είναι ακόμη και τόσα πολλά.
*** Τα ζωγραφισμένα cocktail στην κεντρική φωτογραφία και στο κείμενο είναι ζωγραφιές της @atzibourtzi . Μου ήρθε να τα πιω από την πρώτη στιγμή που τα είδα αυτά τα ποτά, ειδικά το mojito και ας μην πίνω mojito γιατί έχει μπουρμπουλήθρες. Μου έδιναν την αίσθηση ότι θα λιώσει ο πάγος. Όταν αποφασίσαμε το θέμα του πάρτυ, αυτές οι ζωγραφιές μαζί με εκείνη την παλιά διαφήμιση του bacardi ήταν τα πρώτα που μου ήρθαν στο μυαλό.
Όλες οι ζωγραφιές της μου λένε κάτι, είναι ζωντανές και έχουν ψυχή. Είναι μεγάλη μου χαρά και τιμή που μου τα χάρισε για να ζωντανέψουν αυτό το post. Μπορείτε και εσείς να την ακολουθήσετε.
